Müzik Teknolojileri

Bilgisayarınızı Müzik Yapımı için Optimize edin

Photo by Tuur Tisseghem on Pexels.com

“Modern bilgisayarlar, ses üretiminin taleplerini karşılayabilir, ancak yine de güvenilirlik için dikkate alınması gereken önerilen minimum gereksinimler ve optimizasyonlar vardır. .”


Donanım

pen technology computer pc
Photo by Pixabay on Pexels.com

DAW çalışması için üç ana donanım bileşeni CPU, RAM ve HD’dir.

İşlemciler söz konusu olduğunda, saat hızı ve çekirdek sayısı ana özelliklerdir. Günümüzde saat hızları yaklaşık 3-3,5 GHz’de sabitlendi, bu nedenle bugünlerde en önemli husus çekirdek sayısıdır. Genellikle ekonomik dizüstü bilgisayarlarda bulunan çift çekirdekli CPU’lar kesinlikle daha küçük oturumları yönetebilirken, herhangi bir ciddi ses / müzik prodüksiyonu için – özellikle çok sayıda sanal enstrüman kullanılıyorsa – dört çekirdekli bir CPU gerçekten giriş noktası olacaktır, Daha fazla performans için 6 ve ek enerji sunan 8 çekirdekli CPU’lar tercih edilmektedir. 
Bazı CPU’lar, çekirdek sayısını etkin bir şekilde ikiye katlayan hyperthreading adlı bir özelliğe sahiptir.

Çoğu bilgisayar Intel CPU’ları kullanır ve yine, daha küçük i3 modeli minimum üretim gereksinimlerini karşılayabilirken, i5 ciddi üretim için giriş seviyesi olabilir, i7 (veya i9) daha büyük, daha zorlu oturumlar için şiddetle önerilir. (Apple’ın bu yılın sonlarında kendi ARM işlemcilerine geçişi, izlemeye değer bir gelişme olacak.)

RAM, DAW işleminin ayrılmaz bir parçasıdır. Eski bir söz vardır – “çok fazla RAM’e sahip olamazsınız” ve DAW çalışması için kesinlikle doğrudur. 16 GB gerçekçi bir minimumdur ve mümkün olduğunda 32 GB önerilir.

Sabit diskler için iki önemli nokta boyut ve hızdır. Geleneksel mekanik sürücüler – HDD’ler – ses uygulamaları için 7200 rpm hıza sahip olmalıdır. Daha da iyisi, modern Katı Hal Sürücüleri (SSD’ler) RAM tabanlıdır ve daha yüksek hızlar sunar. SSD’lerin tek dezavantajı, GB başına önemli ölçüde daha yüksek bir fiyattır, ancak fiyatlar kademeli olarak düşmektedir.

Disk kapasitesine gelince, ne kadar büyükse o kadar iyidir. Makul fiyatlı HDD’ler 4-8 TB ve daha fazla kapasitelerde bulunurken, benzer fiyatlı SSD’ler yaklaşık 1 TB (önemli ölçüde daha yüksek maliyetle daha büyük sürücüler mevcuttur) civarındadır. Bazı DAW kullanıcıları kritik kullanım için SSD’ler kullanır – başlangıç ​​sürücüsü ve ses sürücüsü – ve yedekleme ve genel depolama için farklı diskler kullanırlar.

black macbook pro
Photo by Nikolaos Dimou on Pexels.com

Başlangıç Sürücüsü (Disk)

Başlangıç ​​sürücüsü – İşletim Sistemini ve uygulamaları içeren dahili sürücüdür. İşletim sistemi bu sürücüye arka planda sürekli olarak erişir, bu nedenle hız ve kapasite özellikle önemlidir. Bir SSD, gözle görülür şekilde daha hızlı, yanıt verir ve iyi bir seçim olabilir. Bununla birlikte, SSD’lerin daha küçük boyutlarda olma eğiliminde olduğu göz önüne alındığında, kapasite önemli bir husustur. Genellikle bütçeye uygun dizüstü bilgisayarlarda bulunan 128 veya hatta 256 GB SSD’lerden biriyle DAW sistemini çalıştırmayı denemeyin – bu boyutta bir başlangıç ​​diski çok çabuk dolabilir ve performans ve güvenilirlik zarar görebilir. Başlangıç ​​diskleri için genel kural, arka plan etkinliği ve genişletme için boş alan sağlamak için sürücünün en az% 20’sini her zaman boş tutmaktır. 500 GB’lık bir dahili sürücünün minimum olduğunu belirtmek isterim.

Sürücü Organizasyonu

Geleneksel olarak, herhangi bir sürücüde çok fazla trafikten kaçınmak için ses prodüksiyonunda farklı işlevler için ayrı sürücülere sahip olmak yaygın bir uygulamadır. Çoğu stüdyo, işletim sistemi için dahili başlangıç ​​sürücüsünü ayırır ve tüm ses projeleri için ayrı bir sürücüye (fiziksel olarak ayrı bir sürücü, bir bölüm değil) sahiptir. Bu şekilde, işletim sistemi başlangıç ​​sürücüsüne erişirken, bu görevler sürücünün mekanik etkinliği için rekabet etmeden ayrılmış ses sürücüsünden ses akışı sağlanır. Sample tabanlı sanal (yazılım) araçları yoğun bir şekilde kullanan üreticiler, akış örnekleri için üçüncü bir ayrı diski de muhafaza edebilir ve post prodüksiyon için özel bir video sürücüsü de kullanılabilir. Ve elbette tüm bu sürücülerin yedek sürücülere sahip olması gerekir.

Ancak yukarıdaki senaryo, mekanik sürücülerin sınırlı hızına ve fiziksel aktivitesine dayanmaktadır. SSD’ler kullanılıyorsa, ayrı sürücülerin kullanılması daha az kritiktir – SSD’lerin elektriksel rasgele erişimi aynı mekanik sınırlamalara tabi değildir. Örneğin, bir DAW stüdyosu hala özel bir ses sürücüsüne sahip olabilir, ancak örnek kitaplıkları ana SSD’de tutabilir (çoğu yine de varsayılan olarak kurulur). Ve tabii ki daha küçük, daha az zorlu projeler için, özellikle bir SSD ise, bir dizüstü bilgisayardaki dahili sürücü gibi her şey tek bir sürücüden çalıştırılabilir.

Ne Nerede?

Özellikle sorun giderme için DAW tabanlı bir sistemin çeşitli bileşenlerinin nereye yüklendiğini bilmek önemlidir. Tüm uygulamalar – DAW’nin kendisi – başlangıç ​​sürücüsüne yüklenir ve buradan çalıştırılır. Mac’te, kök düzeyi Uygulama klasöründe olurlar. Eklentiler, başlangıç ​​sürücüsündeki belirli konumlara da yüklenir ve DAW tarafından tanınması için bu konumlarda olmalıdır. Farklı DAW’ler farklı formatları destekler ve eklentilerin farklı noktalara kurulmasını gerektirebilir. Örneğin, bir Mac’te, AU ve VST eklentileri, kök düzeyindeki Library-> Audio-> Plugins klasöründeki belirli klasörlere yerleştirilirken, Pro Tools, AAX eklentilerinin Library-> Application Support-> Avid-> Audio-> Plugins klasörünü kullanır.

Örnek kitaplıklar varsayılan olarak başlangıç ​​sürücüsüne yüklenebilir, ancak birçoğu bunları ayrı bir sürücüye yükleme (veya taşıma) seçeneği sunar. Bir DAW veya bir ana Örnekleyici eklentisinden yalnızca temel örnek kitaplığı kullanıyorsanız ve dahili sürücünüz hızlı bir SSD ise, en az %20 boş alan kaldığı sürece örnek kitaplıkları oraya yüklemeniz iyi olacaktır. Çok sayıda örnek kitaplık ile (özellikle Kontakt tabanlı araçlar gibi büyük ticari kitaplıklar) sanal araçlardan yoğun bir şekilde yararlanıyorsanız, o zaman harici bir örnek sürücünün kullanılması muhtemelen yapılacak en iyi seçimdir.

Klasör Yapısı

Son olarak, çoğu DAW’nin oturumları veya projeleri depolamak için aynı formatı koruduğunu ve bu organizasyonel kurala bağlı kaldığınızdan emin olmanız gerektiğini belirtmekte fayda var. Standart oturum / proje depolama biçimi, oturum / proje Dosyasının kendisini (düzenleme ve miks içerir) içeren bir oturum / proje Klasörü ve tüm ses kayıtlarının – gerçek ses (.wav) dosyalarının – bulunduğu bir Ses Dosyaları Klasöründen oluşur.Oturum / proje Dosyasını kendi oturum / proje Klasöründen kaldırmamak önemlidir; bu, oynatma için ihtiyaç duyduğu ses dosyasını kaybetmesine neden olabilir. Bu yeni başlayanlar için bir hata, ancak tamamen bağımsız olmayan ancak diğer dosyalara – .wavs – bağlantılara dayanan dosyalarla – oturum / proje dosyası – ile çalışmaya alışkın olmayan kişiler için oldukça yaygın bir durumdur. Dikkat edilmesi gerekir.

Her zamanki gibi Bağlantılar aşağıda

Çeşitli paylaşımlar ve karşılıklı etkileşim için beni YouTube /  instagram / Facebook / Twitter dan takip edebilirsiniz.

————————————————

Kişisel Blogum : http://www.kursattaydas.net

Sosyal Medya Hesaplarım

Twitter : https://twitter.com/KursatTaydas

Facebook : https://www.facebook.com/kursadtaydas

instagram : https://www.instagram.com/kursattaydas

Apple Podcast : https://itunes.apple.com/tr/podcast/pro-tools-dersleri/id1434233610

Kürşat Taydaş

Bir düşünür der ki : Adınızı söyledikten sonra kendinizi anlatmanız gerekiyorsa daha çok yolunuz var. (aslında bunu daha sert bir üslupla söylüyor) Gerisi sizde..... arayan bulur...

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir